Ew roj nayê ta ku tu ranebî ser piyan

Xwîn naherike, ronî şewq nade, dest ji şeva tarî tê kêşan. Ewreke sekan

heye di hundirê min de şil û pil. Darbest giran giran, weke barek kevir.

Fîtikên notirvanan û pirêzebirr, kî diçiyê milê wî dikeve ber xîzarê,

rêya seferberiyê ya nan hevraz… Pirs li cem kî ye? Xwîn heye di

hundirê min ê şil de. Deraseyeke kêr-sar qerpeşû dike zeviyê. Pirs him

mermer, pirs him fosîl, pirs man û neman, pirs him derdê debarê…

Peyvek li awayê pirsa xwe digere.

Canê wê li bazarê ye, got diya min.

Ka karê min, xirxeyê min î reng-azad li ku ye?