Pandemi kuşatmasıyla daha da zorlaşmış sosyal-siyasal bir zamanın içinden sonbahara girerken; insanın direncine, yaratıcılığına, mücadeleciliğine olan ihtiyaç da büyümekte. Bu ihtiyaca yanıt vermek kaçınılmazdır aslında; ki en zor koşullardır insanı en muhteşem kavgaların içine çeken.
Umutsuz olmaya hakkı yoktur insanın. Yeter ki kahredici, yıkıcı ’an’lara değil de ’tarihsel sürece’ ayarlayabilelim aklımızı, yüreğimizi. Yoksa gerici nesnellikten türeyip üzerimize çullanmış ‘an’lar paramparça, un ufak eder bizi. Oysa tarihsel sürecin ’insanî’ olandan yana işlediğini unutmamak, iyiden güzelden yana biriktirdiğini akıldan çıkarmamak gerek. Zamanın rahminde işleyen ’iyi şeyler’ de var her koşulda, bunu bilelim ve ’iyi ve güzel’ olmaya çalışalım.
Kapağımıza taşıdığımız Kürt aydını, şairi, devrimcisi Osman Sebrî de ’güzel insan’ örneklerinden biri. Hayatın ona ördüğü binbir badirenin, belaların içinden ’güzelleşerek’ çıkanlardan.
Gün gelmiş gerilimler yaşamış, bazen küsmüş küstürmüş, kendisini ve ait olduğu jenerasyonu acımasızca eleştirmekten kaçınmamış ama özgürlüğü, eşitliği kerteriz almış bir dava insanı, bir güzel insan…
‘Dünyayı güzellik kurtaracak’sa eğer, Apê Osman’ın da bu ‘güzellikte’ bir tutam tuzu olduğunu hatırlamak, hatırlatmak gerek…
İyi okumalar…